-
1 rozbój na gładkiej drodze
= rozbój na równej drodze -
2 rozbój na równej drodze
-
3 rozbój
сущ.• грабеж• грабёж• кража• ограбление• разбой* * *rozb|ój♂, Р. \rozbójoju разбой;● \rozbój na równej (gładkiej) drodze разбой на большой дороге
+ roz-bójnictwo, bandytyzm* * *м, P rozbojuразбо́й- rozbój na gładkiej drodzeSyn:rozbójnictwo, bandytyzm -
4 gładki
прил.• безмятежный• гладкий• единообразный• мирный• мягкий• одинаковый• однородный• очевидный• плоский• приятный• простой• прямой• равнинный• равный• ровный• спокойный• тихий• явный• ясный* * *gład|ki\gładkicy, \gładkiszy гладкий;● być \gładkikim w obejściu (w obcowaniu) быть учтивым (обходительным); \gładkika dziewczyna уст. красивая (пригожая) девушка; rozbój na \gładkikiej drodze разбой среди (средь) бела дня
* * *gładcy, gładszyгла́дкий- być gładkim w obcowaniu
- gładka dziewczyna
См. также в других словарях:
rozbój — m I, D. rozbójboju; lm M. rozbójboje, D. rozbójbojów przestarz. «napad bandycki w celu ograbienia, uprawianie grabieży; bandytyzm» dziś żywe we fraz. Rozbój na równej, na gładkiej drodze; istny rozbój «jawny, bezczelny wyzysk; przestępstwo jawnie … Słownik języka polskiego
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego
